به نقل از «فرارو»

در سال ۲۰۳۵ چه اتفاقی برای خورشید رخ خواهد داد؟

تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۱۷۳۷۷

فرارو- آینده خورشید مدت هاست که موضوع مورد علاقه و گمانه زنی‌ها بوده است. با نزدیک شدن به سال ۲۰۳۵ میلادی بسیاری با شگفتی می‌پرسند که نزدیک‌ترین ستاره ما چه چیزی در پیش رو قرار دارد. دانشمندان و محققان دهه‌هاست که خورشید را مورد مطالعه قرار داده اند و در حالی که نمی‌توانیم با قطعیت مطلق پیش بینی کنیم که چه اتفاقی رخ خواهد داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر اساس دانش و مشاهدات کنونی چندین احتمال وجود دارد. در این مقاله برخی از سناریو‌های بالقوه پیش روی خورشید در سال ۲۰۳۵ را بررسی خواهیم کرد و موضوع شگفت انگیز تکامل ستاره‌ها را روشن می‌سازیم.

به گزارش فرارو به نقل از Citylife، خورشید مانند همه ستارگان یک چرخه حیات طبیعی را طی می‌کند و در حال حاضر در مرحله توالی اصلی* قرار دارد جایی که هیدروژن را به هلیوم در هسته خود ذوب می‌کند و در این فرآیند مقدار زیادی انرژی آزاد می‌کند. با این وجود، با افزایش سن خورشید در نهایت سوخت هیدروژن خود را تمام می‌کند و شروع به تکامل می‌کند.

۱-گسترش به غول سرخ*: یک احتمال برای خورشید در سال ۲۰۳۵ این است که وارد فاز غول سرخ شود. همان طور که سوخت هیدروژن تمام می‌شود هسته خورشید منقبض شده در حالی که لایه‌های بیرونی آن منبسط می‌شود و باعث می‌شود اندازه آن متورم شود. طی این مرحله خورشید بسیار بزرگ‌تر و درخشان‌تر می‌شود و سیارات درونی از جمله زمین را در بر می‌گیرد.

۲-از دست دادن لایه‌های بیرونی: سناریوی دیگر آن است که خورشید لایه‌های بیرونی خود را می‌ریزد و یک سحابی سیاره ای* تشکیل می‌دهد. همان طور که هسته بیش‌تر منقبض می‌شود لایه‌های بیرونی به فضا رانده می‌شوند و یک سحابی زیبا و پیچیده ایجاد می‌کنند. هسته باقی مانده که به عنوان کوتوله سفید* شناخته می‌شود کماکان به انتشار گرما و نور ادامه می‌دهد، اما به تدریج طی میلیارد‌ها سال سرد می‌شود.

۳- برخورد احتمالی ستاره ای: در حالی که احتمال کمتری دارد یک رویداد نادر که می‌تواند در سال ۲۰۳۵ رخ دهد یک برخورد ستاره‌ای است. خورشید بخشی از کهکشان راه شیری است که میزبان میلیارد‌ها ستاره است. اگرچه احتمال برخورد بسیار کم است، اما کاملا غیرممکن نیست. اگر چنین رویدادی رخ دهد تاثیر قابل توجهی بر خورشید و محیط اطراف آن خواهد داشت.

پرسش‌های متداول: آیا خورشید در سال ۲۰۳۵ منفجر خواهد شد؟

پاسخ: خیر، خورشید در سال ۲۰۳۵ منفجر نخواهد شد بلکه به تکامل و تغییر ادامه خواهد داد، اما انتظار نمی‌رود که رویداد انفجاری معروف به ابرنواختر برای خورشید ما رخ دهد.

اگر خورشید به غول سرخ تبدیل شود چه اتفاقی برای زمین می‌افتد؟

پاسخ: اگر خورشید به اندازه یک غول سرخ منبسط شود این احتمال وجود دارد که زمین و سایر سیارات درونی توسط لایه‌های بیرونی در حال انبساط غرق شوند. با این وجود، تخمین زده می‌شود که این رویداد در حدود ۵ میلیارد سال و نه در سال ۲۰۳۵ رخ دهد.

آیا می‌توانیم از تکامل خورشید جلوگیری کنیم؟

پاسخ: خیر، تکامل خورشید یک فرآیند طبیعی است که توسط قوانین فیزیک اداره می‌شود. ما توانایی تغییر یا جلوگیری از تکامل آن را نداریم.

آیا احتمال برخورد خورشید با ستاره دیگری وجود دارد؟

پاسخ: علیرغم آن که احتمال آن بسیار کم است احتمال وقوع یک برخورد ستاره‌ای در گستره وسیع کهکشان راه شیری وجود دارد. با این وجود، احتمال وقوع چنین رویدادی در سال ۲۰۳۵ بسیار بعید است.

*توالی اصلی مرحله‌ای در چرخه زندگی ستاره که در آن هیدروژن را به هلیوم در هسته خود ذوب می‌کند و انرژی تولید می‌کند.

*غول سرخ ستاره‌ای بزرگ و خنک که سوخت هیدروژنی خود را تمام کرده و اندازه آن افزایش یافته است.

*سحابی سیاره‌ای پوسته درخشانی از گاز و غبار که توسط یک ستاره در حال مرگ در مراحل پایانی تکامل خود به بیرون پرتاب می‌شود.

*کوتوله سفید هسته داغ و متراکمی می‌باشد که پس از ریزش لایه‌های بیرونی ستاره در مرحله سحابی سیاره‌ای باقی می‌ماند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: خورشید زمین قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل لایه های بیرونی ستاره ای غول سرخ رخ دهد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۱۷۳۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد

بادبان‌های خورشیدی راهی مرموز و باشکوه برای سفر در وسعت فضا هستند. آنها با شباهت به بادبان کشتی‌ها یکی از کارآمدترین راه‌ها برای فراهم کردن نیروی رانش فضاپیماها در فضا هستند.

به گزارش ایسنا، هفته گذشته بود که موشک الکترون(Electron) متعلق به شرکت راکت‌لب(RocketLab) سامانه بادبان‌ خورشیدی مرکب پیشرفته ناسا را به فضا پرتاب کرد.

«سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته»(ACS3) ناسا یکی از دو محموله‌ای بود که از نیوزیلند به فضا پرتاب شد.

هدف این ماموریت آزمایش استقرار بادبان‌های خورشیدی بزرگ در مدار پایین زمین است و اکنون ناسا تأیید کرده که با موفقیت یک بادبان ۹ متری را در فضا مستقر کرده است.

موتور خودرو در سال ۱۸۸۶ اختراع شد. در سال ۱۹۰۳ انسان‌ها اولین پرواز خود را انجام دادند و ۵۸ سال بعد، انسان اولین سفر خود را با موشک به فضا انجام داد. فنوری موشک در طول این سال‌ها به طور قابل توجهی تغییر کرده است.

می‌توان گفت که توسعه موشک‌ها در واقع از قرن سیزدهم با شلیک تیرهای دارای پیشران توسط چینی‌ها و مغول‌ها به سمت یکدیگر آغاز شد. حالا ما موشک‌های پیشران جامد و مایع، موتورهای یونی و بادبان‌های خورشیدی را داریم.

بادبان‌های خورشیدی از جذابیت خاصی برخوردار هستند، زیرا از نیروی خورشید یا نور ستارگان برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا استفاده می‌کنند. البته این ایده جدید نیست، چرا که یوهانس کپلر(Johannes Kepler) برای اولین بار پیشنهاد کرد که می‌توان از نور خورشید برای هل دادن فضاپیماها در فضا استفاده کرد.

ما باید تا قرن بیستم صبر می‌کردیم تا یک دانشمند روسی به نام کنستانتین تسیولکوفسکی(Konstantin Tsiolkovsky) اصل چگونگی کارکرد بادبان‌های خورشیدی را تعریف کند.

سپس کارل ساگان(Carl Sagan) و سایر اعضای انجمن سیاره‌ای در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی شروع به پیشنهاد مأموریت‌هایی با استفاده از بادبان‌های خورشیدی کردند، اما این امر تا سال ۲۰۱۰ که اولین وسیله نقلیه عملی مجهز به بادبان خورشیدی موسوم به ایکاروس(IKAROS) را دیدیم، محقق نشد.

درک مفهوم بادبان‌های خورشیدی با تکیه بر فشار نور خورشید بسیار ساده است. بادبان‌ها به گونه‌ای زاویه می‌گیرند که فوتون‌ها به بادبان بازتابنده برخورد کند و فوتون‌ها با جهش از آن، فضاپیما را به جلو می‌برند.

البته برای شتاب دادن به فضاپیما با استفاده از نور، فوتون‌های زیادی نیاز است، اما این سیستم پیشران به آرامی و با گذشت زمان، یک سیستم بسیار کارآمد خواهد بود که به موتورهای سنگین یا مخازن سوخت نیاز ندارد. همین کاهش جرم، شتاب بادبان‌های خورشیدی را توسط نور خورشید آسان‌تر می‌کند، اما اندازه بادبان‌ها توسط مواد و ساختارهایی که آنها را پشتیبانی می‌کنند، محدود شده است.

به بیان ساده‌تر، بادبان‌های خورشیدی، فشار ظریف نور خورشید را مهار می‌کنند و آن را برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا به کار می‌برند. کار آنها درست مانند عملکرد کشتی‌های دریانوردی در مهار کردن باد روی زمین است. از آنجا که بادبان خورشیدی کارآمد است و نیازی به سوخت ندارد، بسیاری از طرفداران اکتشاف فضایی نسبت به این راهبرد نسبتا جدید بسیار امیدوار هستند.

ناسا روی این مشکل با فناوری بادبان خورشیدی نسل جدید خود کار کرده است. سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته آنها از تاسواره(CubeSat) ساخته شده توسط شرکت نانواویونیکس(NanoAvionics) برای آزمایش ساختار پشتیبانی این کامپوزیت جدید استفاده می‌کند.

این بادبان از مواد پلیمری انعطاف پذیر و فیبر کربن ساخته شده است تا جایگزینی سخت‌تر و در عین حال سبک‌تر برای طرح‌های ساختار پشتیبان موجود ایجاد کند.

اکنون ناسا تایید کرده است که این تاسواره به مدار پایین زمین رسیده و یک بادبان ۹ متری را مستقر کرده است. به گفته ناسا حدود ۲۵ دقیقه طول کشید تا این بادبان که ۸۰ متر مربع وسعت دارد، مستقر شود.

گفتنی است که چند ماموریت بادبان خورشیدی از جمله کاوشگر «ایکاروس»(Ikaros) ژاپن و پروژه «لایت‌سیل ۲»(LightSail 2) متعلق به «انجمن سیاره‌ای آمریکا»(The Planetary Society) پیشتر به فضا پرتاب شده‌اند. هدف از پرتاب سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته ناسا نیز توسعه بیشتر این فناوری است.

ناسا می‌گوید اگر شرایط هوایی مساعد باشد، حتی ممکن است این بادبان خورشیدی از زمین نیز قابل مشاهده باشد.

انتهای پیام